Φίσερ, Αιμίλιος Ερμάνος

(Vischer, 1852 – 1919). Γερμανός χημικός. Ήταν αρχικά βοηθός του Μπάγερ στο Μόναχο και στη συνέχεια διετέλεσε διαδοχικά καθηγητής της χημείας στο Eρλάνγκεν, στο Βίρτσμπουργκ και στο Βερολίνο. Θεωρείται πρωτοπόρος στις επιστημονικές έρευνες για τους υδατάνθρακες και τα ένζυμα. Συνέδεσε τις μελέτες του με αυτές της στερεοχημείας και συγχρόνως μελέτησε τα ένζυμα και τα σάκχαρα, αποδεικνύοντας την ειδική δράση των πρώτων και αποκαθιστώντας έναν δεσμό μεταξύ της χημείας και της βιολογίας. Το 1887 πέτυχε τη συνθετική παρασκευή της φρουκτόζης, της γλυκόζης, του μαννίτη, καθώς και άλλων σακχάρων. Επίσης πέτυχε τη λήψη ενώσεων ανάλογων προς τις πεπτόνες με συνδυασμό αμινοξέων. Τέλος, μελέτησε την καφεΐνη και τη θεοβρωμίνη και διευκρίνισε τη χημική σύσταση πολλών χρωμάτων ανιλίνης. Το 1902 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ χημείας.